Oktawa w Wf jest zapewne następstwem przeoczenia sztycharza Wf1, choć brak uzupełnienia wewnętrznej nuty w późniejszych korektach może dziwić. Zarówno w Wf2, jak i w Wf3 dokonywano bowiem poprawek w tym takcie i na tej pięciolinii – w Wf2 skorygowano przenośnik oktawowy, a w Wf3 dodano bemole obniżające e2(3) na es2(3) i a3 na as3. Mimo to błąd jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem braku wewnętrznej nuty w tej oktawie, a sankcjonujące go uzupełnienia w Wf3 stanowią mocny argument za przynajmniej częściową nieautentycznością zmian wprowadzanych w tym wydaniu.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość