Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 53-67
s. 1, t. 1-30
s. 2, t. 31-52
s. 3, t. 53-67
s. 4, t. 68-82
s. 5, t. 83-111
s. 6, t. 112-140
s. 7, t. 141-155
s. 8, t. 156-171
s. 9, t. 172-186
s. 10, t. 187-204
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 55

Odczyt dosłowny A (→KG,Wf1) – nuty e

Nuty es w Wf2 (→Wf3), Wa i Wn, interpretacja kontekstowa A (→KG,Wf1)

W A (→KG,Wf1) nie ma w tym takcie żadnych znaków chromatycznych. Nuty es (w różnych oktawach), występujące w dwóch poprzednich taktach i w kilku następnych, w tym w analogicznym t. 57, wskazują na pominięcie tu przez Chopina bemoli obniżających e na es, jedną z najczęstszych pomyłek, jakie zdarzało mu się popełniać. Wniosek ten potwierdza dodanie w Wf2 (→Wf3 obniżającego e3 na es3. W Wf3 dodano także dwa pozostałe potrzebne w tym takcie bemole, jednak jeden z nich postawiono błędnie przed górną nutą tercji, tak iż obniża g2 na ges2 (pomyłkę tę koryguje ołówkowy wpis w WfD, por. też t. 57). W Wn i Wa dodano wszystkie trzy niezbędne bemole.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Dopiski WfD, Błędy wynikające z poprawek, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość