Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 83-111
s. 1, t. 1-30
s. 2, t. 31-52
s. 3, t. 53-67
s. 4, t. 68-82
s. 5, t. 83-111
s. 6, t. 112-140
s. 7, t. 141-155
s. 8, t. 156-171
s. 9, t. 172-186
s. 10, t. 187-204
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 110

Oktawy w A (→Wf1,Wa)

pr.r. druga połowa taktu bez środkowych składników dwóch ostatnich akordów; miniat. pr.r. 2 poł.taktu.

Akordy z e3 w KG i Wf2 (→Wf3)

klisza+miniatura: pr.r. 2 poł. taktu jak w TGTU

Akordy z fis3 w Wn

transkrypcja: pr.r. 2 poł. taktu jak w TGTU (ale środkowy dźwięk ostatniej ósemki f3 zamiast e3); redakcja: jak w TGTU

Oktawy w A (→Wf1,Wa) to wersja pierwotna – Chopin uzupełnił ją, dodając nuty e3 zarówno w KG, jak i w korekcie Wf2 (→Wf3). Tę dwukrotnie w różnym czasie skorygowaną wersję, w której przejście od czterodźwięku w połowie taktu do oktawy w t. 111 jest dzięki trójdźwiękom gładsze, podajemy jako główną. Nuta fis3 występująca na ostatniej ósemce w Wn jest zapewne następstwem błędnego odczytania nieco zbyt wysoko wpisanej nuty w KG.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn, Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty KG

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, KG, Wf1, Wf2, Wf3, WfJ, WfD, WfS, Wa1, Wn1, Wn2, Wn3