![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 6, t. 112-140
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
Zdaniem redakcji, e2 w wersji A (→KG,Wf1,Wa), choć z harmonicznego punktu widzenia możliwe, jest prawdopodobnie następstwem niedopatrzenia Chopina. W każdym razie korekta Wf2 (→Wf3), niemal na pewno autentyczna, każe uznać es2 za ostateczną intencję kompozytora. Bemol dodano także w Wn, a w Wn2 (→Wn3) dołożono jeszcze ostrzegawcze kasowniki przed e1-e2 w następnym takcie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wn, Błędy A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KG, Wf1, Wf2, Wf3, WfJ, WfD, WfS, Wa1, Wn1, Wn2, Wn3