Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 196
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Przed dźwiękami b, b2 i b3 w 2. połowie taktu A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2) nie ma znaków chromatycznych, obowiązują więc bemole z 1. połowy taktu. Widoczne w A i KG skreślenie znaku przed dolnym dźwiękiem akordu w l.r. (w KG widać, że był to ) dowodzi ponadto, iż Chopin w obu rękopisach sprawdził prawidłowość pisowni. Adiustatorzy Wa, Wf3 dodali przed tymi nutami (h, h2 i h3). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości dodajemy przypominające bemole przed b i b2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG |
|||||
t. 197-201
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Łuk l.r., dodany w Wf, to jeden z kilku elementów, wskazujących na pobieżną adiustację (wydawcy, Fontany, Chopina?) w Wf1. Podajemy go w tekście głównym głównym, gdyż fraza ta jest echem początku Ballady, w którym Chopin opatrzył łukami partie obu rąk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |