t. 126

 

 

W 2. połowach t. 126 i 132 ustalenie zamierzonego przez Chopina brzmienia tercji w dolnym głosie pr.r. jest trudnym problemem. A (→Wf1,Wa) ma wersję podaną w naszym wydaniu. W KG (→Wn) Chopin dopisał  w t. 126, zmieniając b-d1 na h-d1. W korekcie Wf2 (→Wf3) Chopin dodał  w t. 132, zmieniając e1-g1 na es1-g1.

Poniżej zestawiono, jakie tercje (wielkie czy małe) występują w poszczególnych źródłach:

  t. 101 t. 107 t. 126 t. 132
A Wielka mała Wielka mała
KG Wielka mała mała mała
Wf2 Wielka mała Wielka Wielka

W zestawieniu widać, że:

  • w żadnym ze źródeł nie ma jednakowej wersji we wszystkich taktach
  • przypuszczenie, że Chopin korygując KG i Wf2 zmierzał do ujednolicenia tych miejsc, prowadzi do sprzeczności, gdyż w KG zmienił wielką tercję na małą, a w Wf2 małą na wielką
  • przyjmując, że intencjom Chopina odpowiada zróżnicowanie tych taktów, za niewątpliwie najdoskonalszą trzeba uznać wersję A. Pozostałe wersje są prawdopodobnie rezultatem pomyłek Chopina wynikłych z pośpiesznego, wyrywkowego korygowania tych tak bardzo podobnych do siebie miejsc.

W części późniejszych wydań zbiorowych, biorąc za punkt wyjścia wersję KG, zmieniono dowolnie w t. 101 wielką tercję na małą, podając zubożoną, jednakową wersję we wszystkich czterech taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji