|
|
tylko łuk krótki dolny jak w Wf1 Wn1 |
|
|
Łuk Wa tylko mały łuk górą od f1 do es1 |
|
|
Krótki łuk, łączący ostatnią szesnastkę z pierwszą nutą t. 235, wydrukowany w Wf0 (→Wf,Wn1) i odtworzony także – w zadiustowanej zapewne postaci – w Wa, jest przypuszczalnie pozostałością pierwotnego, prawdopodobnie niestarannego i niekompletnego łukowania [A]. Wydaje się zresztą mało prawdopodobne, by notacja Wf i Wn1 wiernie odtwarzała zapis rękopisu; niewykluczone, że bliższe mu jest Wa. W tekście głównym łuk ten pomijamy, uważając że dłuższe, frazowe łuki, dopisane przez Chopina w podkładzie do Wa i korekcie Wf1 miały w jego intencji zastąpić ten krótki łuczek. Nie jest to natomiast pewne w przypadku Wfn, w którym dopisany łuk wydaje się nie obejmować końcówki t. 234. Dlatego decydując się na najkrótszą wersję łuku w t. 232-234, lepiej uwzględnić omawiany łuczek (w wersji przekazanej przez Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki