Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf0 - Odbitka korektorska Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wfn - Chopinowski podkład dla Wn
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 234-235

Łuk w Wf0 (→Wf,WfnWn1)

tylko łuk krótki dolny jak w Wf1 Wn1

Łuk Wa

tylko mały łuk górą od f1 do es1

Bez łuku w Wn2 (→Wn3)

Krótki łuk, łączący ostatnią szesnastkę z pierwszą nutą t. 235, wydrukowany w Wf0 (→Wf,Wn1) i odtworzony także – w zadiustowanej zapewne postaci – w Wa, jest przypuszczalnie pozostałością pierwotnego, prawdopodobnie niestarannego i niekompletnego łukowania [A]. Wydaje się zresztą mało prawdopodobne, by notacja Wf i Wn1 wiernie odtwarzała zapis rękopisu; niewykluczone, że bliższe mu jest Wa. W tekście głównym łuk ten pomijamy, uważając że dłuższe, frazowe łuki, dopisane przez Chopina w podkładzie do Wa i korekcie Wf1 miały w jego intencji zastąpić ten krótki łuczek. Nie jest to natomiast pewne w przypadku Wfn, w którym dopisany łuk wydaje się nie obejmować końcówki t. 234. Dlatego decydując się na najkrótszą wersję łuku w t. 232-234, lepiej uwzględnić omawiany łuczek (w wersji przekazanej przez Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.