Dynamika zakończenia utworu została przez Chopina oznaczona w każdym z podkładów w nieco inny sposób:
-
Wf ma najmniej oznaczeń i wskazówek –
w t. 277, po którym następuje cresc. prowadzące do kulminacyjnego 
w t. 283; w przeciwieństwie do Wn i Wa Chopin nie wpisał tu w zakończeniu żadnych akcentów; -
w Wa również pierwszym oznaczeniem jest w t. 277, następuje po nim cresc. w t. 278-283 i w t. 285, a obrazu dopełniają akcenty w t. 277-280 i 286-287 (te ostatnie pojawiają się tylko w Wa);
-
w Wfn (→Wn) oznaczenia dynamiczne pojawiają się wcześniej – już w t. 269 Chopin dodał , a cztery takty dalej ; wpisał też akcenty w t. 277-280 i cresc. prowadzące od t. 277 do ostatniego, kulminacyjnego w t. 285.
Widać, że wersja Wa sytuuje się pomiędzy wyraźniej odmiennymi zestawami oznaczeń w Wf i Wn, co jest jednym z argumentów za autentycznością wszystkich trzech zestawów. Zdaniem redakcji, ogólny obraz dynamiczny zakończenia Walca jest we wszystkich wydaniach zgodny, a poszczególne oznaczenia mogą – choć nie muszą – być traktowane jako uzupełniające się. Do tekstu głównego przyjmujemy wpisaną ręką Chopina, najbardziej kompletną wersję Wfn (→Wn).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wn
notacja: Określenia słowne
