Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf0 - Odbitka korektorska Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wfn - Chopinowski podkład dla Wn
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 13

W Wn1 dodano ostrzegawczy  przy as, mimo że w Wfn Chopin nie wpisał tego znaku. W Wn2 (→Wn3) znak uznano za niepotrzebny, co zgadza się z naszą opinią w tej kwestii. Identyczne uzupełnienie w Wa jest najprawdopodobniej także dodatkiem adiustacji, za czym przemawia obecność bemoli we wszystkich analogicznych miejscach (t. 21, 29, 37, 185, 193, 201 i 209) – taka dokładność jest w przypadku Chopina zupełnie nieprawdopodobna, choć oczywiście nie można wykluczyć, że kompozytor dopisał  np. tylko w jednym z tych taktów.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa