Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf0 - Odbitka korektorska Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wfn - Chopinowski podkład dla Wn
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 1-8

Bez łuków w Wf0 (→Wf,Wa,Wn1)

TGTU, miniatura - najlepiej do połowy 2. taktu (odpowiednio ściśnięte)

Łuki Wn2 (→Wn3)

łuki przetrzymujące do ósmego taktu, min. - najlepiej do poł. 2 taktu (odpowiednio ściśnięta)

W Wn2 (→Wn3) dodano dowolnie łuki przetrzymujące półnuty es1. Pisownia taka wyraźniej przekazuje ideę ciągłego, ośmiotaktowego trylu, którą Chopin niewątpliwie miał na myśli. W tekście głównym pozostawiamy jednak niebudzącą wątpliwości notację źródeł. O tym, że obie te pisownie znaczą to samo, przekonują różne autentyczne zapisy czterotaktowego trylu w Walcu Des op. 64 nr 1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.