op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
|
Łuk A, odczyt dosłowny !!! miniat: 2. połowa t. 69 i 1. szesnastka 70, tylko górna 5-linia, bez dynamiki pod. Tu łuk do tercji w t. 70 |
|
|
Interpretacja kontekstowa łuku A (→Wf→Wn), łuk Wa3 (→Wa4) !!! TGTU |
Nie jest całkiem pewne, czy dłuższy łuk A rzeczywiście miał sięgać aż do początku t. 70 (lewy koniec łuku też jest napisany z rozmachem). Biorąc pod uwagę nie budzącą wątpliwości notację analogicznego t. 16, w tekście głównym podajemy łuk w wersji Wf (→Wn,Wa; pominięty w Wa2). Mniej staranna notacja t. 62-72 – patrz np. t. 65-66, 67, 70.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
