t. 9-10
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Rodzaj akcentu w t. 9 (krótki lub długi) nie jest w Wf oczywisty – w Wn odtworzono go jako krótki, w Wa jako długi. Krótki akcent w t. 10 został w Wf (→Wn,Wa) przeoczony. W WfD Chopin dopisał w t. 9 akcent długi, potwierdzający wydrukowany znak. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Niedokładności Wn |
||||||||
t. 10-12
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Zdaniem redakcji, łuk wpisany w t. 10 w A (→Wf→Wn,Wa3) reprezentuje fazę pierwotnego, częściowo szkicowego łukowania Etiudy. Zarówno w analogicznych t. 2-3, jak i 35-36 łuki obejmują nutę as na 3. ósemce taktu (por. uwagę do t. 1), a w t. 2-3 widać ponadto ślady przedłużania łuku z t. 2, tak by obejmował także 1. połowę t. 3. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na tym ostatnim, poprawianym przez Chopina łuku. W Wa4 do łuku w t. 10 dodano dowolnie całotaktowe łuki w t. 11-12. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
t. 10
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 11
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Brak w A przywracającego e2 na 7. szesnastce i przywracającego es2 dwie szesnastki dalej wyraźnie sugeruje użycie akordu c-moll w połowie tego taktu. Chopinowskie korekty Wf (→Wn,Wa) dają jednak pewność, że podobnie jak w t. 4 intencją kompozytora był tu akord C-dur (analogiczny t. 37 zapisany jest bezbłędnie już w A). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |