Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 21

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

  w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.      Tu TGTU

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

..

Brak pary widełek dynamicznych to prawdopodobnie wynik nieuwagi sztycharza Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 22

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Palcowanie w A (→WfWn)

!!!   miniat: cały takt, obie 5-linie.      Tu tylko l.r.=TGTU

Wa

!!!     pr.r.: 23 14 23 15 23 15 (6 szesnastek);   l.r. TGTU+ 231

..

W Wa Fontana dodał palcowanie pr.r. i uzupełnił Chopinowskie wskazania w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 22

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Kropka staccato w A (→WfWa)

!!!   miniat: ta nuta, tylko dolna 5-linia.      Tu kropka nad G

Bez znaku w Wn

!!!    TGTU=puste

..

Zapis A (i Wa) może budzić wątpliwości, gdyż ósemka jest równocześnie przedłużona kropką rytmiczną i skrócona kropką staccato. Zdaniem redakcji, kropka, która w A wydaje się być znakiem staccato, w rzeczywistości w ogóle nie jest elementem zapisu, lecz jednym z drobnych odprysków atramentu, jakich wiele widać w A. Z tego względu w tekście głównym nie uwzględniamy jej. Dodatkowym argumentem przeciwko wykonaniu nuty basowej staccato jest brak pedalizacji w tym takcie – w sąsiednich taktach nuty basowe oznaczone staccato wybrzmiewają na pedale. Pominięcie kropki staccato w Wn można łączyć z brakiem kropki przedłużającej G w Wf – adiustator Wn mógł uznać, że kropka została umieszczona w złym miejscu. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 22

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W Wf pominięto kropkę przedłużającą G, przez co takt liczy w l.r. tylko 11 szesnastek. Jest to albo zwykłe przeoczenie (por. t. 26), albo wynik nieporozumienia przy korekcie (usunięto niewłaściwą kropkę? – patrz sąsiednia uwaga). Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 22

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Koniec łuku w A

!!!   miniat: to co pod łukiem TGTU, tylko dolna 5-linia, bez wideł, ścieśnione.      Tu łuk do a (3. szesnastka od końca)

Wf (→Wa), odczyt dosłowny

!!!     trochę dłuższy łuk niż TGTU (do kreski taktowej)

Prawdopodobna interpretacja Wf (→Wn)

!!!    TGTU

..

W A łuk dochodzi tylko do w 2. połowie taktu. W Wf (→Wa) wykracza zaś poza ostatnią nutę, jak gdyby miał być kontynuowany w następnym takcie. Zdaniem redakcji obie pisownie są niedokładne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn