Zagadnienia : Akcenty długie
|
t. 21-22
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Znaki widoczne w A na początku tych taktów mają bliźniaczo podobny kształt, jednak ten w t. 21 jest niemal trzykrotnie większy. Drugi znak wydaje się być dość typowym akcentem długim, nie jest natomiast jasne, czy można tak samo zakwalifikować pierwszy. Sytuację komplikuje fakt, że żaden z nich nie znalazł się w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym proponujemy akcent długi w t. 22, nie budzący wątpliwości ani graficznych, ani muzycznych. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 23
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Akcent A, być może przypadkowo pominięty w wydaniach, można przypisać raczej prawej ręce (nasz tekst główny) lub raczej lewej. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Znak kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||||||
|
t. 35
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Akcent w A kształtem przypomina krótki akcent, ale wielkością – raczej długi. Wf (→Wn) mają krótki akcent, natomiast w Wa znak przybrał postać widełek diminiuendo. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa |
|||||||||||
|
t. 36
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Uważamy znak dodany w korekcie Wf (→Wn1,Wa) za akcent długi. Brak znaku w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) jest zapewne wynikiem przeoczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
w 
. W wydaniach przesunięto go pomiędzy tercje górnego głosu, co z pewnością jest dziełem sztycharza 
