Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 53

Akcent długi w A i Wa3 (→Wa4)

!!!    miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.    Tu TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wn)

Bez znaku w Wa2

Widoczny w A akcent należy zdaniem redakcji odczytywać jako długi. Znak Wf nie jest jednoznaczny, co interpretujemy na korzyść zwykłego, krótkiego akcentu. Tak to też odczytano w Wn. Natomiast Wa podaje długi akcent (oprócz pozbawionego znaku Wa2).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn