|
fis1 i f1 w A !!! miniat: od 6. nuty 32 do akordu 33, tylko górna 5-linia, bez dynamiki. Tu 6. nuta fis1, a ponadto 3x kaso (f2 w połowie t. 32, f1 na końcu i f1 w t. 33). Można nuty poprzesuwać trochę, żeby zmieścić ten drugi kaso, a kreskę taktową, żeby trzeci. Bez bemola as1 w t. 33 |
|
|
!!! TGTU, ale w t. 33 bez bemola as1, za to z kaso f1 |
|
|
Propozycja redakcji oparta na Wf !!! TGTU |
|
|
!!! t. 32: TGTU, ale # fis1 na końcu, t. 33 kaso i bemol |
W t. 32 Chopin zmieniał pisownię 6. nuty, a prawdopodobnie także brzmienie ostatniej. Szósta nuta zapisana jest w A jako fis1, a przed f2 w następnym akordzie widnieje ostrzegawczy 
. Jako fis1 miała prawdopodobnie brzmieć również ostatnia szesnastka, o czym świadczy z kolei ostrzegawczy przed f1 na początku t. 33. Ostatecznie Chopin dopisał w A przed końcową nutą t. 32, zmieniając ją na f1. W korekcie Wf (→Wn,Wa) pisownia 6. nuty została zmieniona na ges1, a niepotrzebny już przed f2 usunięto. W Wf (→Wa2→Wa3) usunięto także znak przed ostatnią nutą t. 32, jednak pozostawione ślady sugerują, że był to 
a nie , co znajduje potwierdzenie w fis1 występującym w tym miejscu w Wn (i Wa4). W tej sytuacji nie wiadomo, czy to fis1 w egzemplarzu korektowym Wf było rezultatem pomyłki sztycharza, czy może "przejściowej" korekty Chopina, który tym samym powróciłby do pierwotnej koncepcji, by w końcu ponownie ją porzucić (ale wprowadzając melodyczny krok głosu szesnastkowego w t. 28-29). W każdym wypadku wersja gotowego Wf musi być uznana za ostateczną, zwłaszcza że nie różni się ona w brzmieniu od wersji A. W tekście głównym podajemy więc notację Wf, w której poprawiamy zapis pierwszego akordu w t. 33, zmieniając nieuzasadniony w tej wersji ostrzegawczy przed f1 na 
przed as1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Korekty enharmonii, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość