op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
W A (→Wf→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3) brak 
podwyższającego Ges na G. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w WfS i późniejszych wydaniach.
Kasownik podwyższający ges na g znajduje się w źródłach przed pierwszą, przetrzymaną szesnastką taktu. Przesuwamy go przed czwartą nutę, zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymi, p. 3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Dopiski WfS, Niedokładności A
notacja: Wysokość
