Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- Następna »
t. 65
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Dokonana w korekcie Wf (→Wn,Wa) zmiana konfiguracji rytmicznej w ramach 1. trioli jest przykładem charakterystycznej oboczności rytmicznej, pojawiającej się wielokrotnie w utworach Chopina (por. Scherzo cis op. 39, t. 47). Równomierne rozplanowanie nut i mała, wyraźnie dopisana pauza w A świadczą, że początkowo Chopin napisał tu zwykłą triolę szesnastkową, a korekta Wf była ostatnim etapem poprawek w tym miejscu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Wtrącona pauza |
|||||||
t. 66
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Chopin przedłużył brzmienie ces1, korygując Wf (→Wn,Wa). Jest to kontynuacja zmiany, której ślady są widoczne w A – początkowo cały pięciodźwiękowy akord zapisany był ćwierćnutami. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||
t. 72
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
es3 jako najwyższa nuta w tym takcie to najprawdopodobniej pomyłka Chopina w A, stosunkowo częsta w autografach jego dzieł (por. bardzo podobną sytuację w t. 24). W każdym razie, korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin zmienił ją na ges3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||
t. 72-73
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Brak w A łuku przetrzymującego des2 jest najprawdopodobniej przeoczeniem Chopina. Łuk dodano w korekcie Wf (niedokładnie – pominięto łuk w kończącym linijkę t. 72), ma go również Wn. Na przetrzymanie tej nuty wskazuje też palcowanie dopisane przez Chopina w WfD. W Wa2 łuk przeoczono, co zostało poprawione w Wa3 (→Wa4). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||
t. 73-74
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Dwa akcenty długie w Wf (→Wn1→Wn1a) zostały z pewnością dodane przez Chopina. Potwierdzają one sposób, w jaki kompozytor rozumiał znaki wpisane przy pierwszym pojawieniu się tej frazy (t. 69-70). Wszystkie późniejsze wersje są niewątpliwie wynikiem niedokładności lub adiustacji. Proponujemy uzupełnienie akcentu w 2. połowie t. 74, gdyż wydaje się mało prawdopodobne, by Chopinowi mogło zależeć na odmiennym wykonaniu ostatniego motywu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- Następna »