Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 55-56

Akcenty w A

!!!   miniat: od 2. ósemki 55 do 3. w t. 56, tylko l.r. bez pedału, ścieśniona.        Tu krótkie akcenty pod akordami B-dur (na kliszy razem z podniesionymi o 9 wiązaniami wg corela w t. 56; w ESTU skrócić odpowiednio laski 3. i 4. ósemki obu taktów)

 i akcent w Wf

!!!     między 2. a 3. ósemką (wyżej niż akcenty, wg corela) 55 i krótki pod kwintą 56

Akcenty długie w Wa

!!!   TGTU

 w Wn

!!!   2x jak Wf 55

Nie wydaje się możliwe, by akcenty A, przypadające w obu taktach wyraźnie na 3. ósemkę, przybrały postać, jaką mają w Wf, wskutek niestaranności sztycharza. Dlatego wersję Wf uważamy za wyraz najpóźniejszej intencji Chopina (mimo różnicy długości traktujemy oba znaki jako akcenty długie, jak to odczytano w Wa). W Wn nadano znakom postać krótkich widełek , co w tym kontekście jest praktycznie równoważne akcentom długim.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.