Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Pochodzenie dodatkowej nuty es, którą w 1. akordzie taktu ma Wf (→Wn,Wa), nie jest jasne. Chopin mógł ją dodać korygując Wf, ale bardziej prawdopodobne wydaje się, że została ona wydrukowana omyłkowo zamiast g (błąd tercjowy) lub B (na tę możliwość wskazuje długość wężyka arpeggio). Prawidłową nutę następnie dodano, ale nie usunięto pomyłkowej, co jest charakterystycznym błędem sztycharzy (przy ówczesnej technice druku usunięcie znaku było operacją bardziej skomplikowaną i pracochłonną niż dodanie). Podobne błędy popełniono niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292, Balladzie g op. 23, t. 171 i Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93. Por. uwagę do Etiudy Ges nr 5, t. 59. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 6-7
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Łuki A są w tych taktach niedokładne, co tylko częściowo poprawiono w Wf (→Wn1). Niejasność zlikwidowano w Wa i – inaczej – w późniejszych Wn, Chopin nie brał jednak udziału w ich powstaniu. Biorąc pod uwagę analogiczne t. 14-15, w których Chopin prawdopodobnie korygował łuk, oraz 38-39, w których łączył łuki w A, w tekście głównym proponujemy ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do połowy t. 8. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Zmiana wewnętrznej nuty 4. akordu w t. 7 z zapisanego w A es1 na występujące w Wf (→Wn,Wa) f1, jest najprawdopodobniej wynikiem korekty Chopina. Kompozytor mógł dążyć do uzyskania gładszego połączenia tego akordu z następnym, bez równoległego postępu kwint. Zdaniem redakcji, poprawka intencjonalnie dotyczy także dwóch powtórzeń tego miejsca, w t. 15 i 39 (pominięcie przy korektach jednego z kilku podobnych miejsc niejednokrotnie się Chopinowi zdarzyło, np. w Etiudzie Ges nr 5, t. 4). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
A ma dwa znaki , z których tylko pierwszy odtworzono w Wf (→Wa). W Wn nie ma jednak ani jednego z tych znaków, co może świadczyć, że nawet ten, który występuje w Wf, mógł tam być początkowo przeoczony i dopiero później ponownie dodany przez Chopina w trakcie ostatniej korekty. W tekście głównym, podajemy oba znaki zapisane w A, pozostawiając jednak uwzględnienie drugiego z nich, występującego tylko w rękopisie, do uznania wykonawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 9
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Brak w A ma zapewne związek z częściowo uproszczoną notacją tego taktu – por. uwagę dotyczącą braku arpeggiów. Znak uzupełniono w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |