mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 w Ao

!!!   miniat: tylko górna 5-linia bez palcowań, od 4. miary t. 19 do końca 3. miary t. 20.     Tu widły od ostatniej nuty t. 19 do 4. w t. 20 i na ich końcu cresc. (na kawałku dolnego ramienia) tak żeby się przed akordem na 2 kończyło; oraz podobny zestawienie od bemola es2 na końcu t. 21 do fis2 w połowie t. 22

poco a poco cresc. w Wf (→Wn,Wa) 

!!!!!!!!  NOWE TGTU: jak stare tylko w t. 19-20 o 48 niżej, a w t. 21-23 o 24 niżej !!!!!!!
..

Nie jest jasne, czy podane w tekście głównym – za Wf (→Wn,Wa) – dwukrotne poco a poco cresc. należy rozumieć jako dwie fale narastania dynamiki czy tylko jedną. Powtórzenie określenia mogło bowiem wynikać po prostu stąd, że od t. 21 w Wf rozpoczyna się nowa strona (por. uwagę do t. 19-21). Oznaczenia dynamiczne Ao – zwłaszcza powtórzone  w t. 21 – przemawiają jednak za dwiema falami.
W tym miejscu jako alternatywę dla określeń wersji drukowanej podajemy tylko te oznaczenia Ao, których w żaden sensowny sposób nie da się z nimi pogodzić. Pozostałe omówione są w uwagach do t. 19-23, 20-22 i 21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e1-b1 w KLI i Ao

!!!   miniat: ta 16-ka, tylko górna 5-linia.    Tu w dolnym głosie szesnastka e1-b1, bez '2' palcowania.

b1 i 2 w Wfkor

!!!   TGTU  (nuta i palec)

b1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU bez palca
..

Wersja KLI i Ao jest z pewnością wcześniejsza, Chopin musiał usunąć e1 jeszcze w podkładzie dla Wf. O tym, że nie ma tu mowy o pomyłce, świadczy cyfra palcowania (2) wpisana pod b1 w Wfkor (przeoczona w gotowym Wf i pozostałych wydaniach). Por. t. 22 i 24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ósemka i ćwierćnuta w KLI

!!!   miniat: ostatnia miara t. 20 i 22 (z numerami taktów), tylko dolna 5-linia. Tekst wysokościowy TGTU.    Tu ósemka 20 i ćwierć 22

Dwie ćwierćnuty w Ao

Dwie ósemki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU
..

Ostatnie akordy l.r. w t. 20 i 22 mają w Ao wartość ćwierćnuty, co tworzy rodzaj akcentu rytmiczno-artykulacyjnego. Zbieżność z pierwotną wartością rytmiczną akordu w t. 22 jest przy tym przypadkowa, gdyż w wersji pierwotnej nie występuje zróżnicowanie wartości w ramach taktu. W wersji przeznaczonej do publikacji Chopin znacznie zredukował liczbę tego rodzaju różnic w partii l.r. (nie mówiąc już o dolnym głosie pr.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 21-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI brakuje kilku niezbędnych znaków chromaty­cznych w partii pr.r., niektórych z nich nie było także w podkładzie dla Wf. W kolejnych korektach Wf Chopin wszystkie je jednak uzupełnił, tak iż gotowe Wf (→Wa) nie zawiera błędów w tym zakresie. Także Ao ma w pełni poprawną notację. Brak w Wn1  przywracającego g2 pod koniec t. 21 oznacza najprawdopodobniej, że Chopin dodał go dopiero w ostatniej korekcie Wf. Znak dodano w Wn2 (→Wn3) wraz z kilkoma innymi, przypominającymi; większość tych ostatnich usunięto następnie w Wn4 (→Wn5), a jeden dodano w Wa4.
Drugą połowę t. 22 omawiamy osobno ze względu na różnicę enharmoniczną w zapisie 10. szesnastki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 23

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Trójdźwięk w KLI i Ao

Dodatkowe e1 w Wf (→Wn,Wa)
..

Wersja rękopisów, analogiczna do t. 21, jest z pewnością wcześniejsza. W tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wn,Wa), będącą rezultatem Chopinowskiego wpisu w Wfkor – do wydrukowanego początkowo e-a-e1 kompozytor dopisał c1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf