mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 42

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Sekunda w KLI i Ao

!!!   miniat:  ten akord, tylko górna , bez palcowania.    Tu sekunda (przesunąć # gis3 ile się da w lewo. Nie robić bez zmiany TGTU z 1. adnotacji na stronie!!!!!!)

d3 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

Sekunda w KLI i Ao jest wersją pierwotną, zgodną z ogólnym schematem fakturalnym Etiudy, w którym chromatycznym pochodom górnego głosu towarzyszą dwudźwięki. W tekście głównym podajemy wersję wprowadzoną w Wfkor (→Wf→Wn,Wa). Podobną zmianę w analogicznym t. 15 Chopin wprowadził już wcześniej, zarówno w Ao, jak i w podkładzie dla Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 43

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Trójdźwięk w KLI i Ao

!!!    miniat: ta 16-ka, tylko górna 5-linia, bez forte.    Tu z f3

Seksta w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

Trójdźwięki w KLI i Ao są wersją pierwotną, o czym przekonuje usunięcie przez Chopina wewnętrznej nuty w Wfkor. Zwraca uwagę, że nutą tą było e3, które prawdopodobnie występowało początkowo także w KLI (poprawione następnie na f3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 44

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

D w KLI

!!!   miniat: ta nuta/oktawa, tylko dolna 5-linia, bez kropki.    Tu samo D, ćwiercnuta, bez pauzy (pusta klisza chyba)

D-d w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU (oktawa ósemka)
..

Pojedyncza ćwierćnuta w KLI jest niewątpliwie wersją pierwotną. W Ao i Wf (→Wn,Wa) Chopin zdecydował się dać tu ósemkową oktawę (w analogicznym t. 17 pozostało samo D), co być może wiązało się ze zwiększonym wolumenem brzmienia w końcówce Etiudy. Por. dalszą uwagę w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 44

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

h1 i h w KLI

!!!   miniat:  pół taktu, obie pięciolinie, bez palcowania i dim. (prawie jak t. 17, tylko oktawa w l.r.)      Tu pusta klisza 

h1, b1 i b w Wfkor 

!!!    2 bemole na 2: w pr.r. i w l.r. + kaso h1 na 3 w pr.r.

b1 i b w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU (2 bemole: na 1 w pr.r. i na 2 w l.r. + kaso h1 na 3 w pr.r.)
..

Wersja KLI bez akordu neapolitańskiego została zmieniona przez Chopina w Ao, ale nie w podkładzie do Wf (inaczej niż w analog. t. 17). Dopiero w Wfkor Chopin dopisał bemole obniżające h na b i h1 na b1, jednak oba znaki postawione zostały na 2. mierze taktu, tak jakby w 1. akordzie miało jeszcze brzmieć h1. Była to prawdopodobnie pomyłka, gdyż w jednej z następnych korekt Chopin dodał  także na początku taktu (zbędny  na 2. mierze taktu usunięto tylko w Wn3 i następnych Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu

t. 44

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Kwinta w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.   Tu e-h i kaso przed h

e w Ao

!!!    pusta klisza
..

Pojedyncza ćwierćnuta e w Ao to prawdopodobnie późniejsza wersja niż kwinta e-h w KLI. Jednak w podkładzie do Wf Chopin pozostawił kwintę i potwierdził swoją decyzję, dopisując w Wfkor  przywracający h w tym miejscu. Patrz wcześniejsza uwaga w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu