Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-22
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-38
s. 3, t. 39-54
s. 4, t. 55-74
s. 5, t. 75-91
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 6-20

Notacja Wf (→Wa)

!!!   [miniat : 5. i 6. ósemka, górna 5-linia, bez łuku i dynamiki.

Tu "dawne TGTU" w t. 6, 10 i 20 (razem z łukiem, bo w drugim wariancie będzie wyżej)]

Wn

!!!!!!!!!!!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Laska dolnej półnuty z lewej w dół do wiązania ósemek, z prawej laska do góry dla całej okatwy (tej samej długości, co ta co była po lewej, 243). Odpowiednio łuk ustawić - lewy koniec wyżej. Te łuki nie podlegają na szczęście podmianom, więc mogą tu być dopisane do klisz]

Dla oktawy w połowie t. 6, 10 i 20 do tekstu głównego przyjmujemy dwugłosową notację Wn, odpowiadającą notacji t. 8 i analog. Maksymalnie oszczędna pisownia Wf (→Wa) jest w swej prostocie bardzo Chopinowska, a co za tym idzie z pewnością autentyczna, jednak prawdopodobnie wcześniejsza (por. uwagę do t. 26).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia:

notacja: Rytm