op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 45, Preludium cis-moll
W Wf1 brak kasowników obniżających fis na f i dis1 na d1. Uzupełniono je zarówno w Wf2 (dwa znaki), jak i Wa (trzy). Również w Wn odstępy między nutami wskazują wyraźnie, że znaki zostały dodane dopiero w trakcie korekt/adiustacji.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
