Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 68-85
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-35
s. 3, t. 36-51
s. 4, t. 52-67
s. 5, t. 68-85
s. 6, t. 86-103
Tekst główny
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 68-69

Zapis rytmiczny KJ, interpretacja

!!!   miniat: 2. i 3. miara t. 68, obie 5-linie. Jak w transkrypcji, ale: w l.r. dodatkowa laska A na 3. ósemce taktu (w górę), w pr.r. podobnie laska w dół przy a, (na 5. ósemce d1 jak w transkrypcji!).

WF

!!!   miniat tylko dolna 5-linia. Jak w źródle.

Wp

!!!   TGTU

Notacja rytmiczna 2. i 3. miary tych taktów nastręcza podobnych trudności, jak w t. 52-53 i analog. Analiza zapisu KJ sugeruje, że w [AI] Chopin początkowo zapisał jedynie po cztery ósemki w każdej ręce, a następnie w uproszczony sposób wydzielił niektóre nuty przedłużając im laseczki ponad wiązania (podobną pisownię znajdujemy też w wykończonym autografie Poloneza f WN 12, t. 23-24). Notacja WF jest alternatywną próbą rozszyfrowania pisowni [AI]. Do tekstu głównego przyjmujemy notację Wp o czytelnie uwypuklonym głosie melodycznym.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KJ

notacja: Rytm