Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 9-17
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-8
s. 4, t. 9-17
s. 5, t. 18-26
s. 6, t. 27-35
s. 7, t. 36-57
s. 8, t. 58-67
s. 9, t. 68-76
s. 10, t. 77-87
Wp - Pierwsze wydanie polskie
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wp - Pierwsze wydanie polskie


  t. 15

Akord bez c1 w KJ i WF

!!!   miniat : ten akord z kawałkiem wiązania. Tu TGTU

Akord z c1 w Wp

!!!   TGTU + c1

Czterodźwięk Wp jest z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy. Jednak naturalność prowadzenia głosów w wersji trójdźwiękowej KJ i WF skłania do przypuszczenia, że wersja Wp może być błędna. Sztycharz Wp mógł wziąć za nutę przypadkowe rozlanie atramentu na przecięciu laseczki nutowej i linii dodanej. Do pomyślenia jest także "połowiczna" korekta: dodanie właściwej nuty bez usunięcia błędnej. Tego typu sytuacje spotyka się wielokrotnie w Chopinowskich drukach, co wynika z faktu, że dodanie nowej główki nutowej było technicznie znacznie łatwiejsze od usunięcia starej. W tym wypadku niepotrzebnie pozostawiono by błędne c1 (por. t. 65). Z tych względów do tekstu głównego przyjmujemy akord bez c1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp, Połowiczne korekty

notacja: Wysokość