Łuki
t. 1-2
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Podajemy łuki Wp. W ich autentyczność nie ma powodu wątpić – jest to jedno z licznych uprecyzyjnień notacji [A] (→Wp) w stosunku do [AI]. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 5-6
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Dokładniejsze oznaczenia w t. 1-2 zostały zdaniem redakcji podane przez Chopina także na wzór dla analogicznych t. 5-6. Dlatego proponujemy uzupełnienie łuków. Por. też uwagę odnoszącą się do znaków dynamicznych. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||||
t. 11
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Łuk WF – mimo iż zgodny z naturalnym frazowaniem – jest zapewne dodatkiem Fontany. Podobne zastrzeżenie dotyczy łuku w t. 12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 12
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W tekście głównym podajemy łuki Wp, pochodzące prawdopodobnie z [A]. Kontynuują one łukowanie, którym akompaniament opatrzono w Wp w t. 10-11. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 13
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Brak łuków w KJ oznacza, że łuki WF, zarówno w tym, jak i w następnym takcie, są dodatkiem Fontany. Trudno przy tym stwierdzić, czym się kierował, różnicując łukowanie tych dwóch muzycznie tak podobnych taktów. Do tekstu głównego przyjmujemy łuk Wp, zaczerpnięty najprawdopodobniej z [A]. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |