WfF
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
porównaj
  t. 64

Bez oznaczeń w KJ

!!!   miniat: cały takt, tylko górna 5-linia, bez legatiss.  Tu pusta klisza

  w WF

!!!    od 2. 16-ki do d3,  od c3 do końca taktu

cresc. w Wp

!!!   TGTU

Oznaczenia dynamiczne Wp w t. 64-66 rodzą pewne wątpliwości, jeśli chodzi o trafność odtworzenia notacji [A]. Dotyczy to szczególnie t. 65, gdzie można podejrzewać błędy sztycharza. Mimo to, po wprowadzeniu odpowiednich poprawek powstaje w miarę spójny, całościowy obraz zmian dynamicznych, którego ramy wyznaczają określenia cresc. (od 3. miary t. 64) i dimin. w t. 66. Zakres obowiązywania cresc. nie jest wprawdzie oznaczony, wydaje się jednak naturalne przyjęcie, że towarzyszy ono wznoszącemu postępowi basu od do c1. Punkt kulminacyjny wypada tym samym na początku t. 66, co zgadza się zarazem z przebiegiem napięć harmonicznych (akord neapolitański). Oznaczenie zmian dynamicznych zarówno określeniami słownymi, jak i widełkami   jest bardzo charakterystyczne dla Chopina, mają one też na ogół różne znaczenie – cresc. dim. definiują większe, często dłuższe zmiany, dotyczące całości brzmienia, widełki wskazują lokalne niuanse linii melodycznej.

WF operuje tylko jednym rodzajem znaków ( ), wyznaczając nimi dwie fale zmian dynamicznych, mniejszą w t. 64 i większą w t. 65-66. W wersji tej wskazano też wyraźnie punkt kulminacyjny oznaczeniem  na początku t. 66. Zdaniem redakcji, oznaczenia te są w całości dodatkiem Fontany, jednak te z nich, które są niesprzeczne z autentycznymi wskazówkami Wp, np.  w t. 65 i  w t. 66, mogą być użyte jako doprecyzowanie Chopinowskich oznaczeń.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.