op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
WN 17, Polonez B-dur
Ani w Wp, które z pewnością dokładnie odtwarza układ [A], ani w KJ moment zakończenia Poloneza nie jest explicite oznaczony. Podwójne kreski taktowe, określenie Trio w t. 52 oraz powszechnie znana forma tańca pozwalały bez trudności zorientować się w kolejności i zakresie poszczególnych odcinków. Por. uwagę do t. 103.
W WF wszystkie wykonywane odcinki są wypisane w całości, nie ma więc potrzeby umieszczania wskazówek precyzujących formę utworu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Skróty pisowni i inne
