WN 17, Polonez B-dur

 t. 23

	c3-cis4 w KJ (interpretacja) !!!   jak transkrypcja + # przed 1. ósemką (cis4)
	cis3-cis4 w Wp; alternatywna interpretacja KJ !!!   TGTU
	c3-cis3 w WF !!!   jak w źródle

• Największe zaufanie budzi bezbłędnie zapisana, logiczna muzycznie i pianistycznie wersja Wp (nasz tekst główny). Nie można całkiem wykluczyć ewentualnej adiustacji wydawcy (np. dodania jednego z krzyżyków), ale wydaje się to w tym wypadku bardzo mało prawdopodobne. Zwraca uwagę podobieństwo graficzne notacji KJ i Wp, mimo że każde z tych źródeł było oparte na innym autografie. Jest to dodatkowy mocny argument za prawidłowością tej wersji.
• Najmniej wiarygodna wydaje się wersja WF, przede wszystkim ze względu na różnicę układu graficznego w stosunku do opartej na tym samym autografie KJ. Różnicę tę można by ewentualnie wytłumaczyć niezrozumieniem przez kopistkę jakichś niedokładnie oznaczonych poprawek w [AI], ale znacznie prawdopodobniejsze jest, że to Fontana próbował w swoim wydaniu poprawić błędny –  jego zdaniem – zapis tego autografu. W WF przednutki są opatrzone łukami, które także są najprawdopodobniej dodatkiem Fontany.
• Odczytana dosłownie wersja KJ, z oktawą c³-c⁴ nałożoną na cis² l.r., mimo że pianistycznie wygodna, wydaje się nieprawdopodobna od strony harmonicznej. Niezręczność można poprawić, dodając  podwyższający c⁴ na cis⁴, co proponujemy jako prawdopodobną interpretację tego rękopisu. Inna możliwość to omyłkowe wpisanie  zamiast  przed drugą przednutką, co prowadzi do wersji Wp.

W zapisie KJ zwraca uwagę ostrzegawczy  przed b² na początku taktu, najprawdopodobniej autentyczny. W tekście głównym nie uwzględniamy znaków ostrzegawczych w tym miejscu, uważając ryzyko błędnego odczytania za znikome.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ

notacja: Wysokość