


![]() |
Ósemka d1 w KJ !!! miniat : jak w transkrypcji tylko f na początku taktu ma główkę półnuty |
|
![]() |
Ósemka d1 w WF !!! d1 n apoczątku taktu tylko w górnym głosie jako ósemka; f jako półnuta w dolnym głosie. |
|
![]() |
Półnuta w Wp !!! TGTU w obu taktach |
Przedłużenie w t. 10 i 18 nuty d1, oznaczone tylko w Wp, jest typowym chwytem Chopinowskim. W t. 18 w wydaniu tym zastosowano równoważną pisownię z wyraźnym ukazaniem zbiegnięcia się głosów. Pisownia ta mogła wynikać z niezrozumienia zapisu [A], toteż w obu miejscach podajemy najprostszą notację, użytą w t. 10.
Dolna nuta seksty, f, ma w KJ wartość ósemki, co jest oczywistą niedokładnością wobec łuku przetrzymującego ją do f na 3. mierze taktu (patrz następna uwaga). Zdaniem redakcji, jest jednak prawdopodobne, że odpowiada to zapisowi [AI] i ilustruje proces stopniowego doskonalenia notacji od samych ósemek do precyzyjnego zapisu przedłużeń niektórych nut.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy KJ
notacja: Rytm