Zagadnienia : Błąd tercjowy
|
t. 245
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Wersja Wf, uzupełniona kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy |
|||||
|
t. 254
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy |
|||||
|
t. 277-278
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Wersja KG (→Wn1), choć od strony harmonicznej i pianistycznej zupełnie możliwa, jest przypuszczalnie błędna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy KG |
|||||
|
t. 443
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W dokonanym przez kopistę zapisie tego akordu w KG brak linii dodanej na wysokości a2 (por. identyczne błędy w t. 91 i 100). Widoczna w tym miejscu kreska ołówkowa została przypuszczalnie dopisana przez sztycharza lub adiustatora Wn. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||
|
t. 533
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Seksta cis2-a2, przyjęta do tekstu głównego za Wa i KG (→Wn), stanowi zarówno harmoniczne domknięcie pasażu, jak i łącznik melodyczny między dźwiękami cis2 w t. 529 i 534. Autentyczność oktawy a1-a2 w Wf nie jest pewna – pomyłka sztycharza wydaje się tu całkiem prawdopodobna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy |
podwyższającym ges1 na g1, byłaby z harmonicznego punktu widzenia możliwa. Jednak nieuzasadniona brzmieniowo komplikacja pianistyczna oraz zgodna wersja pozostałych źródeł i analogicznego t. 253 czynią niemal pewnym wystąpienie tu błędu "tercjowego".
