Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 139-142

Prawdopodobne odczytanie akcentów A (→WnWfWa)

Alternatywne odczytanie akcentów A

Ze względu na kształt i położenie akcenty A w t. 139 i 142 trzeba uznać za krótkie i tak je odczytano w Wn (→WfWa). Jest to też zgodne z notacją Chopinowską w podobnych sytuacjach w t. 120, 122 i 134. Znaki są jednak na tyle duże, że można mieć wątpliwości, czy Chopin nie chciał tu jednak mieć długich akcentów w związku z dłuższym przetrzymaniem akcentowanych nut (por. też t. 146).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa