Wn3
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 100

Akcent długi w A i Wf

Akcent krótki w Wn i Wa

Widoczny w A akcent pod punktowaną ósemką zdradza więcej cech charakterystycznych dla akcentu długiego. Odpowiedni znak w Wn1 wygląda jak zwykły, krótki akcent, jednak ze względu na niezręczne rozplanowanie poziome nut w takcie sięga niemal do szesnastki, tak iż w Wf zinterpretowano go jako akcent długi. W Wa i Wn2 (→Wn3) użyto niebudzących żadnych wątpliwości akcentów krótkich.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.