W tekście głównym zachowujemy pisownię A, w którym znaki staccato w pr.r. różnią się wyraźnie od kropek l.r. Kropki w pr.r., dodane – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf, z dwóch powodów nie mogą być uznane za zmianę ostatecznej decyzji co do rodzaju użytych znaków:
- Chopin nie zastąpił kropkami kliników, gdyż w tekście, który poprawiał, ich nie było, a korekta polegała na uzupełnieniu znaków omyłkowo pominiętych w Wn1;
- przeglądając egzemplarz korektowy Wf, w całym op. 24 Chopin jako oznaczenie staccato widział jedynie kropki. Przywrócenie dwóch rodzajów znaków wymagałoby od kompozytora żmudnej i trudnej pracy, nie mówiąc już o sztycharzach Wf, którzy musieliby poprawiać tekst, odtworzony przez nich prawidłowo na podstawie otrzymanego z Lipska podkładu. Łatwo w tej sytuacji zrozumieć, że Chopin nie zdecydował się na taki krok. Z kolei lokalne wprowadzenie kilku kliników, np. w omawianym miejscu, nadałoby im inne znaczenie niż to, które miały w A, w którym występowały w pr.r. równie często jak kropki.
Zastanawia brak w Wa kropek dodanych w Wf. Mogłoby to wskazywać na dwa etapy korekty Wf, z których drugi miał miejsce już po wysłaniu do Londynu egzemplarzy, na podstawie których sporządzono Wa1. Przeciw tej możliwości świadczy jednak ogólnie duża liczba znaków przeoczonych w Wa1, także w sytuacjach, w których Wf nie było wcale korygowane.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Kliniki
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
