Wn3
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 80

Bez znaku w A (→Wn1WfWa)

Oznaczenia staccato nut basowych w t. 61-91 stanowią dość poważny problem redakcyjny. W A Chopin wpisał niewątpliwe kropki w dwunastu z 31 taktów, jeden znak jest wątpliwy (t. 68), a jeden wynika z interpretacji skrótowego zapisu (t. 70).

W pierwszej części (t. 61-76) kropki występują częściej – nie ma ich tylko na początku (t. 61-62) i na końcu (t. 75-76) odcinka, a poza tym występują na pewno w 8 z 12 taktów; także wspomniane dwa przypadki wątpliwe dotyczą taktów z tego fragmentu. Uzasadnione wydaje się więc uznanie brakujących pojedynczych kropek w t. 67 i 72 za przeoczenia kompozytora, tym bardziej, że w jednym z tych miejsc (t. 72) kropkę dodano w korekcie Wf, być może na polecenie Chopina. Pozostawiamy natomiast bez znaków dwutaktowe bloki rozpoczynające i kończące tę część (t. 61-62 i 75-76).

W drugiej części (t. 77-91), będącej z niewielkimi zmianami powtórzeniem pierwszej, obraz jest inny – na 15 taktów kropki są tylko w czterech (t. 77, 84-85 i 91). Tak dalece posunięta niedokładność notacji wydaje się mimo wszystko możliwa; w ten sposób potraktowano to w Wn2 (→Wn3), dodając wszystkie brakujące kropki. Jest jednak również prawdopodobne, że za drugim razem Chopin uznał staccato basów za oczywiste i niewymagające oznaczania, a kropek użył dla dodatkowego podkreślenia niektórych miejsc. Dlatego nie uzupełniamy w tekście głównym kropek w tym fragmencie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa