Wa
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 52-53

Łuk w A, Wn2 (→Wn3) i Wa3 oraz interpretacja łuku Wn1 (→Wf)

Bez łuku w Wa1 (→Wa2)

Notacja repetycji t. 53-60 jest w źródłach niedokładna, gdyż wracając po 1. volcie t. 60 do t. 53, napotykamy na przetrzymaną oktawę f1-f2. Pozostawiamy tę pisownię, gdyż zapis formalnie poprawny jest dłuższy i bardziej skomplikowany graficznie, a opisana nieścisłość autentycznej pisowni nie utrudnia właściwego odczytania intencji kompozytora. Niewykluczone, że brak dokończenia w t. 53 łuku przetrzymującego f2 jest w Wn1 (→Wf) wynikiem adiustacji, mającej na celu uniknięcie niejasności: kończąc t. 52, grający przed przewróceniem strony widzi przetrzymanie f2, natomiast wracając do t. 53 po t. 60, na nowej stronie widzi już tylko uderzane f2. Przeciw tej hipotezie przemawia odmienny, kompletny formalnie zapis przetrzymania f1 w l.r. W Wa1 (→Wa2) łuk przetrzymujący f2 całkiem pominięto, a w Wa3 – uzupełniono. Poprawną notację przetrzymania tej nuty ma także Wn2 (→Wn3).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.