Notacja repetycji t. 53-60 jest w źródłach niedokładna, gdyż wracając po 1. volcie t. 60 do t. 53, napotykamy na przetrzymaną oktawę f1-f2. Pozostawiamy tę pisownię, gdyż zapis formalnie poprawny jest dłuższy i bardziej skomplikowany graficznie, a opisana nieścisłość autentycznej pisowni nie utrudnia właściwego odczytania intencji kompozytora. Niewykluczone, że brak dokończenia w t. 53 łuku przetrzymującego f2 jest w Wn1 (→Wf) wynikiem adiustacji, mającej na celu uniknięcie niejasności: kończąc t. 52, grający przed przewróceniem strony widzi przetrzymanie f2, natomiast wracając do t. 53 po t. 60, na nowej stronie widzi już tylko uderzane f2. Przeciw tej hipotezie przemawia odmienny, kompletny formalnie zapis przetrzymania f1 w l.r. W Wa1 (→Wa2) łuk przetrzymujący f2 całkiem pominięto, a w Wa3 – uzupełniono. Poprawną notację przetrzymania tej nuty ma także Wn2 (→Wn3).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wn
notacja: Rytm