Wa1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 38-39

cresc. w A (interpretacja kontekstowa)

cresc. w A (odczyt dosłowny) i Wn (→Wf)

Określenie podzielone na sylaby w Wa

O ile pisownia A jest tu zupełnie wyraźna, o tyle jej interpretacja nie jest wcale jednoznaczna. W analogicznej sytuacji w t. 100-101 cresc. umieszczone jest w podobny sposób, ale już niemal w całości w t. 101 i tak zostało odczytane w wydaniach. Niewykluczone, że i w t. 38-39 Chopin wiązał początek crescenda z początkiem drugiego członu progresji, a wpisał określenie nieco wcześniej w trosce o czytelność rękopisu, chcąc uniknąć nałożenia się napisu i ćwierćnuty l.r.

Warto zauważyć, że w analogicznych t. 46-47 i 108-109 cresc. rozpoczyna się wraz z nowym taktem, przy czym w drugim z tych miejsc, w którym t. 109 wypada w nowej linii, Chopin zastosował rozwiązanie przyjęte przez nas.

W Wa podział określenia na sylaby jest z pewnością dziełem wydawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: The University of Chicago Library, Chicago