O ile pisownia A jest tu zupełnie wyraźna, o tyle jej interpretacja nie jest wcale jednoznaczna. W analogicznej sytuacji w t. 100-101 cresc. umieszczone jest w podobny sposób, ale już niemal w całości w t. 101 i tak zostało odczytane w wydaniach. Niewykluczone, że i w t. 38-39 Chopin wiązał początek crescenda z początkiem drugiego członu progresji, a wpisał określenie nieco wcześniej w trosce o czytelność rękopisu, chcąc uniknąć nałożenia się napisu i ćwierćnuty l.r.
Warto zauważyć, że w analogicznych t. 46-47 i 108-109 cresc. rozpoczyna się wraz z nowym taktem, przy czym w drugim z tych miejsc, w którym t. 109 wypada w nowej linii, Chopin zastosował rozwiązanie przyjęte przez nas.
W Wa podział określenia na sylaby jest z pewnością dziełem wydawcy.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Określenia słowne
Powrót do adnotacji