ostrzegawczym
Akompaniament w tym takcie ma – pomijając szczegóły nie wpływające na brzmienie – dwie autentyczne wersje:
- wcześniejszą, zapisaną w A i odtworzoną w Wn oraz Wa3; jest ona zgodna z jedyną Chopinowską wersją analogicznych t. 50 i 112;
- późniejszą, wprowadzoną przez Chopina w trakcie korekty Wf (→Wa1→Wa2).
Pierwsza z nich wypisana jest przez Chopina w A trzykrotnie i jako taka nie budzi żadnych wątpliwości, ani źródłowych, ani stylistycznych. Autentyczność drugiej również trudno kwestionować, nawet uwzględniając możliwość jakiegoś nieporozumienia przy realizacji Chopinowskiej korekty Wf. Nie musi to jednak oznaczać, że Chopin zmieniał wersję A (→Wn), gdyż korygując Wf mógł mieć przed sobą tekst tej wersji wydrukowany z błędami. Kwestia ta łączy się z istotnym pytaniem, dotyczącym relacji t. 18 z jego powtórzeniami w t. 50 i 112. Skoro na etapie pisania A wszystkie trzy takty miały jednakowy tekst, to może zmieniając wersję t. 18, Chopin intencjonalnie skorygował także pozostałe dwa takty? Zdaniem redakcji jest to jednak mało prawdopodobne, gdyż kontekst t. 18 jest inny niż w t. 50 i 112. Kompozytor mógł więc szukać sposobu na zróżnicowanie wersji tego taktu w stosunku do jego powtórzeń. Od strony harmonicznej wersja Wf jest nieco mniej napięta – dodanie septymy łagodzi efekt ukośnego brzmienia oktawy as2-as3 w t. 19. Por. uwagę do t. 18-19.
Dla 
przed c1, widocznego w A na 3. mierze taktu, trudno znaleźć jakiekolwiek uzasadnienie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki ostrzegawcze, Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość