Wa1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Późniejszy nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 7-8

Koniec łuku w A (→Wn1)

Bez łuku w Wf (→Wa)

Skrócony łuk w Wn2 (→Wn3)

Spośród trzech analogicznych fraz (t. 5-6, 7-8 i 9-10) łuki w t. 8 są w A (→Wn1) zapisane najdokładniej – górny frazowy i dolny artykulacyjno-energetyczny. Warto zwrócić uwagę na fakt, że górny łuk w tych taktach – nawet w najkrótszej wersji – odnosi się nie tylko do górnego głosu, ale do całej frazy, złożonej z dwóch pozornie tylko niezależnych głosów. Zdaniem redakcji właśnie to spostrzeżenie jest kluczowe dla ustalenia, który z trzech Chopinowskich zapisów jest najbardziej adekwatny do struktury muzyki. Adiustacja Wn2 (→Wn3) oddzwierciedla natomiast przekonanie adiustatora o prowadzeniu przez Chopina dwóch niezależnych głosów.

Brak łuku w Wf (→Wa) jest z pewnością błędem.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.