Spośród trzech analogicznych fraz (t. 5-6, 7-8 i 9-10) łuki w t. 8 są w A (→Wn1) zapisane najdokładniej – górny frazowy i dolny artykulacyjno-energetyczny. Warto zwrócić uwagę na fakt, że górny łuk w tych taktach – nawet w najkrótszej wersji – odnosi się nie tylko do górnego głosu, ale do całej frazy, złożonej z dwóch pozornie tylko niezależnych głosów. Zdaniem redakcji właśnie to spostrzeżenie jest kluczowe dla ustalenia, który z trzech Chopinowskich zapisów jest najbardziej adekwatny do struktury muzyki. Adiustacja Wn2 (→Wn3) oddzwierciedla natomiast przekonanie adiustatora o prowadzeniu przez Chopina dwóch niezależnych głosów.
Brak łuku w Wf (→Wa) jest z pewnością błędem.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
