Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 10, t. 208-228
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-49
s. 3, t. 50-75
s. 4, t. 76-103
s. 5, t. 104-124
s. 6, t. 125-141
s. 7, t. 142-161
s. 8, t. 162-182
s. 9, t. 183-207
s. 10, t. 208-228
s. 11, t. 229-248
s. 12, t. 249-269
s. 13, t. 270-292
s. 14, t. 293-312
s. 15, t. 313-332
s. 16, t. 333-352
s. 17, t. 353-373
s. 18, t. 374-399
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link Tekst główny


  t. 220-221

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn, Kliniki, Połowiczne korekty

notacja: Łuki, Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wa2, Wa1, Ww1, Wn1, Wf1