



|
![]() |
! miniat: wycinek, 2. połowa 317 i cały 318, tylko górna 5-linia. EZnieU |
|
![]() |
Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa TGTU |
Każdy z trzech znaków w A wypełnia pół taktu, co z niewielkimi niedokładnościami powtórzono w Wn (→Wf,Wa,Ww). Tego rodzaju powtarzające się znaki
mają z natury rzeczy charakter akcentów długich, toteż w tekście głównym nadajemy im taką właśnie, ustandaryzowaną postać. Dodatkowego uzasadnienia dla takiej interpretacji dostarczają oznaczenia w analogicznych t. 108-109.
Podobnie w t. 321-322.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki