mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 171

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

Przed 2. ćwierćnutą Wa1 ma błędnie  zamiast , co poprawiono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 175

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

Na początku taktu Chopin wpisał w A  ostrze­gawczy przed as. W Wn (→Wf,Wa,Ww) dodano  także przed as2 w pr.r.
W 2. połowie taktu nie ma w A  ges. Znak uzu­pełniono w Wn (→Wf,Wa,Ww), umieszczono go jed­nak błędnie dopiero przed ostatnią ósemką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww

t. 176

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawcze kasowniki przed G, g i g1, dodane w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 179

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W 2. połowie taktu nie ma w A żadnych znaków chromatycznych w partii pr.r. Typową dla tego rękopisu niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 180-182

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

e2, e1, e w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 180 od ósemek, tylko dolna 5-linia.                EZnieU na 2 pięcioliniach (zrobione tylko 180), bez bemoli !!!

es2, es1, es w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU na 2 pięcioliniach (zrobione tylko 180)

es2, es1, es proponowane przez redakcję

EZTU na 2 pięcioliniach
..

W A nie ma bemoli obniżających e na es na przedostatniej ósemce. Znaki dodano w Wn (→Wa,Wf,Ww), co wydaje się słuszne wobec zdeterminowanej już w t. 176 tonacji c-moll. Akordy w omawianych trzech taktach mają jednak przejściowy charakter (oprócz akordu G-dur na początku każdego z nich), toteż ten argument nie pozwala na definitywne wykluczenie dźwięków e. Przeciwko e przemawiają jednak również nuty es w najwyższym głosie, występujące na końcu każdego z tych taktów, a więc w bezpośrednim następstwie omawianych akordów.

W t. 180 nad problematyczną nutą w A jest wpisany mały krzyżyk (×). Wydaje się nieprawdopodobne, by znak ten, mimo że został napisany atramentem, pochodził od Chopina. Jest to przypuszczalnie dopisek kogoś, kto przeglądając rękopis miał wątpliwości, co do brzmienia tej nuty. Czy był to adiustator Wn? Byłoby wówczas dziwne, że oznaczył tylko to jedno miejsce, gdyż w całej Sonacie tego typu wątpliwości pojawia się znacznie więcej (ale patrz uwaga do t. 255). Być może jest to więc znak dopisany przez jednego z późniejszych właścicieli rękopisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Obce dodatki w rękopisach , Błędy A