mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 379

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, 1. akord z tym oznaczeniem, tylko górna 5-linia.                        TGTU

 w Wa

zamiast ffz
..

Nie jest pewne, czy zmiana  na  to pomyłka czy adiustacja Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , fz – f

t. 379

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Brak  w Wn (→Wf,Wa,Ww) to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 379

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Określenie pod dolną pięciolinią w A

! miniat: wycinek, TGTU

Określenie nad górną pięciolinią w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

W tekście głównym zachowujemy umiejscowienie wskazówki sempre ben marcato pod partią l.r., jak jest w A, mimo że trudno przypuścić, by miała się ona odnosić tylko do l.r. Z drugiej strony, gdyby Chopin chciał ją umieścić nad partią pr.r., jak to odtworzono w Wn (→Wf,Wa,Ww), mógł to z łatwością zrobić, co wskazuje na przemyślany wybór miejsca wpisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 383-384

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcenty długie w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty 383 do 3. ćwierćnuty 383, tylko dolna 5-linia.           TGTU

2 krótkie akcenty, 1 długi w Wf

do zrobienia
..

Charakterystyczne umiejscowienie (po nucie) trzech widocznych w A znaków o pokroju akcentów pozwala uznać je za akcenty długie, mimo iż same znaki bliższe są zwykłym, krótkim akcentom. Tak też je odtworzono w Wn (→Wa,Ww). Czym kierowano się w Wf, zmieniając pierwsze dwa na krótkie akcenty – trudno powiedzieć.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 383

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk przetrzymujący c2 w A i Wa

! miniat: wycinek A, tylko dolna 5-linia, ta para akordów.                   TGTU

Łuk f2-es2 w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy łuk wpisany w A, wyraźnie na wysokości c2. Przypisanie go w Wn (→Wf,Ww) do wewnętrznych nut akordów (f2-es2) to dowolność sztycharza Wn. Dowolną adiustacją jest zapewne także przeniesienie łuku na wysokość c2 w Wa – wydawca ten nie miał wszak dostępu do A, natomiast ingerował w notację łuków pomiędzy parami akordówi l.r. w tym miejscu, dodając łuki w następnym takcie, w którym Chopin ich nie wpisał.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn