Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 9-10

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Łuk górnego głosu w A, prawdopodobna interpretacja

! miniat: wycinek.                   TGTU = łuk górą

Łuk przetrzymujący as1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

..

Znaczenie łuku poprowadzonego w A pod nutami górnego głosu jest nie jasne. W Wn (→Wf,Wa,Ww) odtworzono go jako przetrzymujący ostatnią ćwierćnutę as1 w t. 9, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest, że Chopin pisał go z myślą o chromatycznym postępie górnego głosu. Wskazuje na to położenie tego łuku – łuk odnoszący się do as1 można było wpisać na wysokości tej nuty lub jeszcze nieco niżej. W tekście głównym podajemy zatem łuk motywiczny dla górnego głosu, dla jasności umieszczając go nad nutami.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 9

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

c2 przetrzymane w A (→WnWf,Ww) i Wa2

! miniat: wycinek od 3. miary, tylko górna 5-linia.             TGTU = łuk przetrzymujący c2

c2 powtórzone w Wa1

Tu bez kliszy 

..

Brak łuku przetrzymującego c2 to przeoczenie sztycharza Wa1, poprawione w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 14-15

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

 f w t. 14 i 2  es w A

! miniat: wycinek.               TGTU bez laski f w t. 15

 es w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU tylko 2 x es

 f i 2  es proponowane przez redakcję

! miniat: wycinek.               TGTU 

 f i 2  es, alternatywna propozycja redakcji 1

! miniat: Corel.               EZnieU1

 f i 2  es alternatywna propozycja redakcji 2

! miniat: Corel.               EZnieU2 

..

Mimo iż przedłużenie es na 8. ósemce taktu do wartości ćwierćnuty z kropką wydaje się nielo­giczne, w tekście głównym zachowujemy notację źródeł, gdyż trudno jednoznacznie wskazać, ja­kiego rodzaju pomyłkę Chopin mógł tu popełnić. Dwa naszym zdaniem najbardziej prawdopodob­ne rozwiązania proponujemy jako wersje alterna­tywne. W tekście głównym do ósemki w t. 15 dodajemy laseczkę przedłużającą ją do wartości ćwierćnuty na wzór t. 14.
W Wn (→Wf,Wa,Ww) powtórzono Chopinowski zapis przedłużeń nut es, pominięto natomiast przedłużenie f w t. 14, przypuszczalnie przez nieuwagę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 15

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

as1 przetrzymane w A, mniej prawdopodobne odczytanie

! miniat: wycinek te 2 akordy, tylko górna 5-linia; tu A.           EZnieU

Łuk h1-c2 w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.                      EZTU

as1 przetrzymane i łuk h1-c2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU + EZnieU

..

Nie jest jasne, których nut dotyczy środkowy z 3 łuków łączących w A akordy na 3. i 4. mierze taktu – as1 (jako łuk przetrzymujący) czy h1-c2. Zdaniem redakcji, mimo że jego lewy koniec leży na wysokości as1, bardziej prawdopodobna jest druga możliwość, czyli łuk h1-c2. Przemawia za tym:

  • podobieństwo graficzne wszystkich 3 łuków – ich prawe końce położone są wyżej, co sugeruje, że wszystkie odnoszą się do motywów wznoszącej sekundy, d1-es1h1-c2d2-es2;
  • porównanie z poprzednim taktem, gdzie w analogicznej sytuacji Chopin wpisał 2 łuki odnoszące się wyraźnie do wznoszących motywów, nakazując powtórzenie as1.

W Wn (→Wf,Wa,Ww) problem "rozstrzygnięto" dodając 4. łuk, co jest dowolnością niejedno­kro­t­nie spotykaną w utworach Chopina – por. np. cz. IV Sonaty, t. 57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ćwierćnuta b w A (odczyt dosłowny→WnWf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 5. i 6. ósemka, tylko dolna 5-linia.             Tu bez kliszy 

Ósemka b w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

..

W A b, górna nuta decymy na 5. ósemce, nie jest dołączona do ósemki G, przez co wydaje się, że jest wydzielona z figuracji ósemkowej i ma wartość ćwierćnuty. Tak też odtworzono to w Wn (→Wf,Wa,Ww). Zdaniem redakcji, jest to nieporozumienie – por. np. podobnie niedokładny zapis sekst pr.r. w t. 13.
Tak samo w t. 34.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A