A - Autograf
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 15

as1 przetrzymane w A, mniej prawdopodobne odczytanie

! miniat: wycinek te 2 akordy, tylko górna 5-linia; tu A.           EZnieU

Łuk h1-c2 w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.                      EZTU

as1 przetrzymane i łuk h1-c2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU + EZnieU

Nie jest jasne, których nut dotyczy środkowy z 3 łuków łączących w A akordy na 3. i 4. mierze taktu – as1 (jako łuk przetrzymujący) czy h1-c2. Zdaniem redakcji, mimo że jego lewy koniec leży na wysokości as1, bardziej prawdopodobna jest druga możliwość, czyli łuk h1-c2. Przemawia za tym:

  • podobieństwo graficzne wszystkich 3 łuków – ich prawe końce położone są wyżej, co sugeruje, że wszystkie odnoszą się do motywów wznoszącej sekundy, d1-es1h1-c2d2-es2;
  • porównanie z poprzednim taktem, gdzie w analogicznej sytuacji Chopin wpisał 2 łuki odnoszące się wyraźnie do wznoszących motywów, nakazując powtórzenie as1.

W Wn (→Wf,Wa,Ww) problem "rozstrzygnięto" dodając 4. łuk, co jest dowolnością niejedno­kro­t­nie spotykaną w utworach Chopina – por. np. cz. IV Sonaty, t. 57.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Rytm, Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork