mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 34

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ćwierćnuta b w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 5. i 6. ósemka, tylko dolna 5-linia.             Tu bez kliszy 

Ósemka b w A, interpretacja kontekstowa

EZTU do zrobienia jak w t. 16
..

Tak jak w t. 16, odczytane dosłownie b, górna nuta decymy na 5. ósemce, ma w A (→Wn→Wf,Wa,Ww) wartość ćwierćnuty. Zdaniem redakcji, jest to nadinterpretacja niedokładnej pisowni, toteż w tekście głównym zapisujemy decymę jako ósemkę.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 35

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ósemka z kropką w źródłach

! miniat: wycinek, ta kwintola, tylko górna 5-linia.          EZnieU

Ósemka proponowana przez redakcję

Tu bez kliszy 
..

W Chopinowskim zapisie 3. kwintoli des2, trwające tylko 2 szesnastki, ma wartość ósemki z kropką, co formalnie jest błędem, toteż w tekście głównym pomijamy kropkę przedłużającą tę nutę.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww

t. 35

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ósemka es1 w A

! miniat: wycinek, ta kwintola, tylko górna 5-linia.              Tu bez kliszy 

Szesnastka es1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU = beleczka szesnastkowa
..

W tekście głównym zachowujemy wersję A, gdyż wbrew mniemaniu sztycharza lub adiustatora Wn (→Wf,Wa,Ww) nie ma w niej błędu – wartość ósemki oznacza, że es1 trwa 2 szesnastki (z kwintoli), czyli do końca tej miary taktu (razem z c2 i g1).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ćwierćnuta es1 w A

! miniat: wycinek, ta sekstola, tylko górna 5-linia.            Tu bez kliszy 

Ósemka es1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

W zapisie kończącej takt sekstoli nie ma w A błędu, toteż zachowujemy tę notację w tekście głównym, mimo że sens wydzielenia dwóch ósemek as1 jako górnego głosu nie jest całkiem jasny. Jej odczytanie w Wn (→Wf,Wa,Ww) jest także usprawiedliwione, gdyż w wielu miejscach A laseczki nie dochodzą do wiązań (przykłady można znaleźć nawet w tym takcie) i można było uznać skierowaną w górę laseczkę es1 za niedociągniętą do belki górnego wiązania ósemkowego. Wersja ta sugeruje, że nadrzędną linię melodyczną tworzą dźwięki as1-es1-as1-b1-c2, co wydaje się muzycznie przekonujące.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności A

t. 38-40

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Ćwierćnuty des1 i c1 w A

! miniat: wycinek.          TGTU = laseczki od des1 do b1 38 + od c1 do as1 39 + wszystkie 5 od des1 40 (częściowe i całe)

Bez ćwierćnut w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Tu bez kliszy
..

W tekście głównym podajemy podział na głosy zanotowany w A. Zapis jest na tyle dokładny, że wyklucza możliwość przypadkowych niedokładności, które w innych miejscach Sonaty niewątpliwie się pojawiają. Uproszczona notacja wydań częściowo ukrywa efekt legata harmonicznego, czyli przetrzymywania palcami składników akordów dla uzyskania pełniejszego wypełnienia harmonicznego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn